begirale
Euskara[editatu]
Ahoskera[editatu]
- IPA: /be.´gi.ɾa.le/
- begirale (laguntza, fitxategia)
Jatorria[editatu]
- Euskerazko begiratu hitzetik dator.
"begirale"
|
begirale 1[editatu]
Izena[editatu]
- begirale
- Pertsona edo talde baten zaintza-lana egiten duen pertsona.
- Adibidea: Haurren udalekurako begirale bat behar zuten.
Sinonimoak[editatu]
Hitz eratorriak[editatu]
Itzulpenak[editatu]
begirale.
begirale 2[editatu]
Izena[editatu]
- begirale
- Ikuslea.
- Adibidea: Begiraleek txalo zaparrada batez agurtu zituzten aktoreak.
Sinonimoak[editatu]
Hitz eratorriak[editatu]
Itzulpenak[editatu]
begirale.