buru
Wikipediak honi buruzko artikulua du: buru. |
Euskara[editatu]
Ahoskera[editatu]
- IPA: /ˈbu.ɾu/
- buru (laguntza, fitxategia)
Jatorria[editatu]
- /Oraindik ez daukagu hitz honen etimologia. Lagundu ezazu jartzen./
buru 1[editatu]
"buru"
|
Izena[editatu]
- Gizaki eta animalietan gorputzaren goiko atala burmuina, begiak, belarriak, sudurra eta ahoa dituena.
- Adibidea: Txapela buruan eta ibili munduan.
Sinonimoak[editatu]
Hitz eratorriak[editatu]
Esaerak[editatu]
Itzulpenak[editatu]
buru.
buru 2[editatu]
Izena[editatu]
- Adimena.
- Adibidea: Ikasketak ohorezko matrikularekin amaitu ditu, buru argia baita.
Hitz eratorriak[editatu]
Itzulpenak[editatu]
buru.
buru 3[editatu]
Izena[editatu]
- Tresna baten puntaren aurkako mutur zabal edota biribila, orratz, iltze edo ezpatarena esaterako.
- Adibidea: Hau mina! Iltzearen buruari eman beharrean hatzari eman diot mailuarekin.
Itzulpenak[editatu]
buru.
buru 4[editatu]
Izena[editatu]
- Zerbaiten muturra, batez ere nagusia denean, mahai edo ohearena besteak beste.
- Adibidea: Lehendakaria mahaiaren buruan eseri zen bilera hasi aurretik.
Hitz eratorriak[editatu]
Itzulpenak[editatu]
buru 5[editatu]
"buru"
|
Izena[editatu]
- Buruzagia.
- Adibidea: Gurasoak galdu eta gero, Eneko familia buru bilakatu zen.
Sinonimoak[editatu]
Itzulpenak[editatu]
buru.
|
|
buru 6[editatu]
Izena[editatu]
- Liburu baten kapitulua.
- Adibidea: Buru hau irakurtzen bukatutakoan lagunduko dizut.
Sinonimoak[editatu]
Itzulpenak[editatu]
buru.
buru 7[editatu]
Izena[editatu]
- Landare batzuen egitura biribila.
- Adibidea: Bi baratxuri-buru bota dizkiot zopari.
buru 8[editatu]
Izena[editatu]
- Abere talde batean horietako bakoitza.
- Adibidea: Artzaina 500 buru dituen artaldearekin mendira igo da.
Itzulpenak[editatu]
buru 9[editatu]
Izena[editatu]
- Botanikan, buruxka.
- Adibidea: Gariak buru bakun anitz ditu.
Itzulpenak[editatu]
buru.
buru 10[editatu]
Izena[editatu]
- Txaluparen lehen tosta.
- Adibidea: Itsasontziaren buruan bela dago.
Itzulpenak[editatu]