kima

Euskara

"kima"

IZEN BIZIGABEAREN DEKLINABIDEA
	MUGAGABEA	SINGULARRA	PLURALA
ABSOLUTIBOA	kima	kima	kimak
ERGATIBOA	kimak	kimak	kimek
DATIBOA	kimari	kimari	kimei
GENITIBOA	kimaren	kimaren	kimen
SOZIATIBOA	kimarekin	kimarekin	kimekin
MOTIBATIBOA	kimarengatik	kimarengatik	kimengatik
DESTINATIBOA	kimarentzat	kimarentzat	kimentzat
INSTRUMENTALA	kimaz	kimaz	kimez
INESIBOA	kimatan	kiman	kimetan
LOKATIBOA	kimatako	kimako	kimetako
ADLATIBOA	kimatara	kimara	kimetara
MUGA-ADLATIBOA	kimataraino	kimaraino	kimetaraino
HURBILTZE ADLATIBOA	kimatarantz	kimarantz	kimetarantz
ADLATIBO DESTINATIBOA	kimatarako	kimarako	kimetarako
ABLATIBOA	kimatatik	kimatik	kimetatik
PARTITIBOA	kimarik	-	-
PROLATIBOA	kimatzat	-	-

kima

Zaldia edo behorra bezalako zenbait animaliak lepoan duten ile luze-multzoa.
- Adibidea:

kima.