multa

Euskara

Ahoskera

• IPA: /´mul.ta/

Jatorria

• /Oraindik ez daukagu hitz honen etimologia. Lagundu ezazu jartzen./

"multa" IZEN BIZIGABEAREN DEKLINABIDEA MUGAGABEA SINGULARRA PLURALA ABSOLUTIBOA multa multa ERGATIBOA DATIBOA GENITIBOA SOZIATIBOA MOTIBATIBOA DESTINATIBOA INSTRUMENTALA INESIBOA LOKATIBOA ADLATIBOA MUGA-ADLATIBOA multataraino multaraino multetaraino HURBILTZE ADLATIBOA multatarantz multarantz multetarantz ADLATIBO DESTINATIBOA multatarako multarako multetarako ABLATIBOA multatatik multatik multetatik PARTITIBOA multarik - - PROLATIBOA multatzat - -

Izena

multa

1. (Hegoaldean) Lege bat haustean ordaindu beharreko diru-zigorra.
   • Adibidea: Autoa gaizki aparkatu dut eta multa jarri didate.

Sinonimoak

• isun
• amanda

Itzulpenak

multa.

ALEMANA: Bußgeld de, Geldbuße de, Geldstrafe de ERRUMANIERA: amendă ro ERRUSIERA: штраф ru, пеня ru ESKOZIAKO GAELERA: càin gd, cìs gd FRANTSESA: amende fr GAZTELANIA: multa es HEBREERA: קנס he INGELESA: fine en ITALIERA: multa it

KOREERA: 벌금 ko LITUANIERA: bauda lt NEDERLANDERA: boete nl NORVEGIERA: bot no PORTUGALERA: multa pt SWAHILI: faini sw SUEDIERA: bot sv TXEKIERA: pokuta cs YIDDISH: קנס yi

Gaztelania

Ahoskera

• IPA: /'mul.ta/

Jatorria

• /Oraindik ez daukagu honen ahoskera. Lagun ezazu jartzen./

Izena

multa

1. Isuna, multa.